Choroba Stargardta – objawy, diagnostyka i leczenie
To choroba na którą zapadają zarówno dzieci jak i dorośli. Dystrofia Stargardta to choroba dotykająca plamkę siatkówki. Jeśli w rodzinie zdarzały się jej przypadki to możliwe, że wystąpi również u młodszych pokoleń. Polega na zaniku fotoreceptorów i nabłonka barwnikowego, a odpowiedzialny za nią jest gen ABCR.
Objawy
Objawy najczęściej pojawiają się u dzieci między 8. a 12. rokiem życia i polegają na postępującym spadku ostrości wzroku, trudnościami związanymi z rozpoznawaniem szczegółów utrudniających czytanie i rozpoznawanie twarzy, problemami z rozpoznawaniem kolorów – bardzo ciemnych lub jasnych barw, zwiększonej wrażliwości na światło.
Przebieg choroby
Na początku choroby pacjenci mają zazwyczaj do czynienia z szybkim zanikiem ostrego, centralnego widzenia. Później następuje pogłębianie się zaburzeń, które u każdej osoby może przybierać nieco inną formę z różnymi objawami i stopniami nasilenia. Niektórzy pacjenci wyraźnie odczuwają pogorszenie widzenia już po kilku miesiącach, podczas gdy inni zaczynają odczuwać dyskomfort dopiero po kilku latach. Objawy na tyle utrudniające życie, że pacjenci po ich wystąpieniu szybko kierują się do lekarza. Należą do nich m. in. trudności z czytaniem czy rozpoznawaniem twarzy. Pacjenci zgłaszają również problemy z dostosowaniem wzroku do źródeł światła, patrzenie na nie sprawia im wyraźne trudności. Pacjent może mieć również kłopoty z rozpoznawaniem bardzo ciemnych i jasnych barw. Utrata wzroku wiąże się z uszkodzeniem plamki żółtej. Po pewnym czasie choroba może się ustabilizować, jednak aby zachować w miarę dobry wzrok należy zgłosić się do okulisty, który dobierze odpowiednie szkła powiększające, umożliwiające np. czytanie.
Diagnostyka
W Centrum OCULISTIC do diagnozowania choroby Stargardta wykorzystuje się nowoczesne metody i profesjonalny sprzęt zapewniający bardzo dużą dokładność. Szybkie zdiagnozowanie choroby we wczesnym stadium pozwala na zauważenie nawet najmniejszych zmian i rozpoczęcie leczenia. Aby postawić diagnozę należy wykonać 3 rodzaje badań:
- badanie elektrofizjologiczne,
- elektrookulografię,
- elektroretinografię.
Najważniejsze badanie podczas stawiania diagnozy to angiografia fluoresceinowa oraz OCT. Na początku wśród widocznych zmian są nieprawidłowości w obrębie plamki żółtej. Zmiany te mogą rozszerzać się aż do brzegów siatkówki. Wtedy mamy już do czynienia z zaawansowanym stadium choroby.
Leczenie
Niestety nie mamy pocieszającej wiadomości dla osób u których stwierdzi się chorobę Stargardta. Nie ma skutecznej metody leczenia, którą można zastosować. Zauważa się jedynie, że objawy choroby pogłębiają jasne źródła światła, dlatego pacjentom zaleca się ograniczenia w patrzeniu na np. jasne żarówki lub słońce. Warto chronić oczy przed szkodliwym promieniowaniem UV i zaopatrzyć się w najlepszej jakości okulary przeciwsłoneczne.
PAMIĘTAJ!
- choroba Stargardta dotyka zarówno dzieci jak i dorosłych,
- ochrona oczu przed promieniowaniem UV pozwala przedłużyć względnie dobre widzenie.
- choroba Stargardta jest chorobą dziedziczną, członkowie rodziny chorej osoby powinni wykonać badania pod kątem tej choroby.
